Ένα ταξίδι διαφορετικό για τα δικά μου δεδομένα θα ξεκινούσε. Είχε προηγηθεί ένα τρομερά εξαντλητικό 20ήμερο με συνεχή επαγγελματικά ταξίδια στην Αθήνα, ήμουν εξαντλημένη και αναρωτιόμουν αν θα μπορέσω να το ευχαριστηθώ. Όμως ήμουν ενθουσιασμένη που θα ακολουθούσα από κοντά μια εκδήλωση γαστρονομικού ενδιαφέροντος.
Ήταν πρόκληση να δω από κοντά την προσπάθεια προώθησης Ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό, στο κέντρο της Ευρώπης, τις Βρυξέλλες, με την υποστήριξη του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου με το επιτελείο του, του σεφ και ιδιοκτήτη του Ελληνικού εστιατορίου το «Φίλεμα» Μάνου Μακρυγιαννάκη, Ελλήνων σεφ που ταξίδεψαν μαζί μας (Μιχάλης Χάσικος, Γρηγόρης Χέλμης, Αντιγόνη Παπαβασιλείου και η food blogger Βίκυ Κουμάντου) και των χορηγών που διέθεσαν προϊόντα τους για το σκοπό αυτό.
Σύντομα αντιλήφθηκα ότι μαζί στην πτήση και στο γκρούπ ήταν γνωστοί δημοσιογράφοι και άνθρωποι του τύπου.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο Zaventem, μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη αν και είχα κοιτάξει τη θερμοκρασία δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν όντως αληθινή. Ζέστη, πολύ, αλλά γρήγορα επιβιβαστήκαμε στο κλιματιζόμενο πούλμαν με προορισμό το ξενοδοχείο. Εκεί σε μια καλή περιοχή της πόλης, αντιληφθήκαμε ότι το ξενοδοχείο δεν διέθετε κλιματισμό.
Με τη συγκάτοικο μου στο δωμάτιο γνωριστήκαμε και μια που ήξερε και τους υπόλοιπους κοινής πάνω κάτω ηλικίας, οργανώθηκε ένα άτυπο γκρουπ για βόλτα μια που είχαμε κάποιες ώρες ελεύθερες μέχρι το δείπνο.
Κάποιοι ήξεραν την πόλη αφού είχαν μείνει στο παρελθόν ως φοιτητές και ανέλαβαν την ξενάγηση. Οι Βρυξέλλες είναι μια πόλη για περπάτημα, δεν απαιτεί τραμ ούτε μετρό, αν και η θερμοκρασία ήταν αρκετά υψηλή, η όρεξη μας για να την δούμε μας οδήγησε μακριά, παρά τη δική μου κούραση που ξεχάστηκε γρήγορα.
Οι μπύρες προφανώς είχαν την τιμητική τους, εγώ προτίμησα ένα μαρτίνι και δεν απογοητεύτηκα Συνεχίσαμε με πολλές ακόμα βόλτες δοκίμασα και βάφλα Βέλγικη με παγωτό, τραγανή, καραμελέ στο χέρι με τον ήλιο να καίει.
Προχωρήσαμε ψάχνοντας να βρούμε κάπου να γευματίσουμε και καταλήξαμε σε burger που όλοι αρέσκονται για να ξεκουραστούμε κάτω από την σκιά (από δροσιά ούτε λόγος).
Η ώρα είχε περάσει και γρήγορα όλοι ετοιμαστήκαμε για το βραδινό δείπνο στο ελληνικό εστιατόριο που θα παρέθεταν οι Έλληνες σεφ με τα προϊόντα που θα χρησιμοποιούσαν στην αυριανή εκδήλωση.
Το δείπνο
Εκεί μας περίμενε όλο το προσωπικό του εστιατορίου και μας υποδέχτηκε εγκάρδια. Σύντομα γέμισε και κάτσαμε όλοι στις θέσεις μας για να ξεκινήσουμε το δείπνο με τα τέσσερα ελληνικά χαρακτηριστικά προϊόντα που η αυριανή εκδήλωση θα αναδείκνυε.
Ξεκινήσαμε με το καλύτερο κατά γενική ομολογία έδεσμα, βελουτέ λευκού ταραμά με μαστίχα Χίου που δεν τελείωνε γιατί και η ποσότητα ήταν πλούσια και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να δοκιμάζουμε.
Βελουτέ λευκού ταραμά με μαστίχα Χίου 
Ηπειρώτικη χορτόπιτα με αγριομάραθο Κρήτης και ραδίκια
Ακολούθησε η ηπειρώτικη χορτόπιτα με αγριομάραθο Κρήτης και ραδίκια σε ατομικά πουγκάκια, κι όπως καταλαβαίνετε ήταν πολύ κοντά στις γεύσεις μου και στις προτιμήσεις μου.
Έπειτα ήρθε το δροσερό carpaccio αρνιού με παγωτό λαδολέμονο, ξεχωριστή και πρωτότυπη γεύση για να μας ξεκουράσει γευστικά.
Βουτυρόψαρο με μπάμια, αγκινάρα και καπνιστό ελαιόλαδο
Συνέχισε το βουτυρόψαρο με μπάμια, αγκινάρα και καπνιστό ελαιόλαδο. Το ψάρι ήταν τέλειο, μαλακό και το καπνιστό ελαιόλαδο το συνόδευε σωστά.
Το τραχανότο παστουρμά με γαλοτύρι περίμενα από την αρχή για να το δοκιμάσω, ένας συνδυασμός που δεν είχα ξαναδεί. Ο παστουρμάς τόνιζε τον τραχανά με την πικάντικη νότα του και το γαλοτύρι έλιωνε μέσα του.
Μαύρος χοίρος με ημιλιαστή ντομάτα, βερίκοκο και σελινόριζα 
Λεμονόπιτας με γλυκό νεράντζι και παγωτό
Προς το τέλος, κι αφού πλέον δεν είχα μεγάλη αντοχή ήρθε ο μαύρος χοίρος με ημιλιαστή ντομάτα, βερίκοκο και σελινόριζα που δεν κατόρθωσα να τελειώσω.
Τελειώσαμε με πλούσιο γλυκό λεμονόπιτας με γλυκό νεράντζι και παγωτό, όπου αν και γλυκατζού ίσα που δοκίμασα.
Ακόμα το φως κρατούσε στον Βελγικό ουρανό αν και η ώρα είχε περάσει – ειναι οι μεγαλύτερες μέρες του χρόνου! Ο Στέλιος Κούλογλου πέρασε εν τω μεταξύ από το τραπέζι μας, να μας χαιρετήσει όλους και να μας υποδεχτεί με σύντομη κουβέντα. Έκατσε άνετα χωρίς σακάκι, με ένα απλό Τ-shirt, για να κουβεντιάσουμε λίγο για την προσπάθεια αυτή, και τον τρόπο που μας βλέπουν και μας αντιμετωπίζουν ως Έλληνες στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Την προσπάθεια που κάνει κι εκείνος για να αναδείξει τον μεσογειακό τρόπο διατροφής μαζί με άλλες γειτονικές χώρες.
Έξω από το εστιατόριο “Philema” ο Στέλιος Κούλογλου με τους σεφ Μάνο Μακρυγιαννάκη, Γρηγόρη Χέλμη, Μιχάλη Χάσικο, Αντιγώνη Παπαβασιλείου
Μόλις πέρυσι είχε διοργανώσει μια αντίστοιχη εκδήλωση με προϊόντα καφενείου μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και σε λίγες μέρες πάλι θα έπαιρνε μέρος μαζί με άλλες χώρες του Νότου στις Dijssebloem nights: Πολεμώντας τα στερεότυπα.
Μερα δευτερη
Την επόμενη το πρωί αναχωρήσαμε όλοι μαζί για το κοινοβούλιο. Η απόσταση μικρή, ο κόσμος πολύς εκεί και τα μέτρα ασφαλείας δρακόντεια. Οι φωτογραφίες επιτρέπονταν σε συγκεκριμένες μόνο αίθουσες κι αφού μας έγινε ξενάγηση στους χώρους και τις δομές του κοινοβουλίου, παρατέθηκε η καθιερωμένη συνέντευξη τύπου.
Εξωτερικά το Ευρωπαϊκο κοινοβούλιο 
Εσωτερικά το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο
Προλόγισε ο Δημήτρης Παπαδημούλης και συνέχισε ο Στέλιος Κούλογλου ενημερώνοντας μας για τον σκοπό της εκδήλωσης, που ήταν να μπορέσει να γίνει η Ελλάδα ένας γαστρονομικούς προορισμός. Συνέχισε ο η διευθύντρια του γραφείου ΕΟΤ Benelux Ελένη Σκαρβέλη για την Ελληνική φιλοξενία που πρέπει να διαφημίσουμε ως λαός και έπειτα ο Γιώργος Πίττας από το Greek Gastronomy Guide λέγοντας πως στην χώρα μας η γαστρονομία είναι τρόπος ζωής, το μοίρασμα, το κέρασμα και τα πανηγύρια μας το δείχνουν αυτό. Το λόγο πήρε ο σεφ του Ελληνικού εστιατορίου το «Φίλεμα» Μάνος Μακρυγιαννάκης αναφέροντας ότι η μαγειρική είναι αγάπη και δημιουργία και πως θέλει να μάθει παντού την Ελληνική κουζίνα και για το όνειρο του, την επόμενη χρονιά να μπορέσει να διοργανωθεί μια ακόμα μεγαλύτερη εκδήλωση με ελληνικά προϊόντα σε μεγάλο πάρκο της πόλης.
Συνέντευξη τύπου: Ελένη Σκαρβέλη, Στέλιος Κούλογλου, Δημήτρης Παπαδημούλης, Γιώργος Πίττας, Μάνος Μακρυγιαννάκης
Στη συνέχεια είχαμε τον χρόνο ελεύθερο και ψάξαμε για να βρούμε κάπου, όσο πιο δροσερά γινόταν να γευματίσουμε. Λοιπόν στις Βρυξέλλες ο κόσμος δεν τρώει, μόνο πίνει μπύρα και κρασί όλες τις ώρες της μέρας. Το φαγητό σερβίρεται στα περισσότερα μέρη 6 – 10 μμ, έτσι οι επιλογές μας ήταν περιορισμένες κι έπειτα από αρκετό ψάξιμο σε όλα τα συνιστώμενα μέρη από γνωστούς, καταλήξαμε στην ίδια αλυσίδα με την προηγούμενη μέρα, το ίδιο γνωστό μενού: burger και πατάτες τηγανιτές (γνωστές για το πόσο τραγανές τις κάνουν).
Επιστρέψαμε στο κοινοβούλιο που προς έκπληξη μας, είδαμε ότι ο κόσμος που μαζεύτηκε για την εκδήλωση «Η Ελλάδα στο πιάτο» ήταν πολύς γύρω στα 400-500 άτομα. Υπήρχαν Ελληνικά κρασιά και μπύρες, και όλα τα εδέσματα να εξαφανίζονται γρήγορα κάθε φορά που γινόταν ανεφοδιασμός.
Τα προϊόντα, είσοδος εκδήλωσης στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο 
Από την εκδήλωση “Η Ελλάδα στο πιάτο”
Μεταξύ αυτών πρόλαβα να δοκιμάσω κεφτεδάκια από φάβα με ταραμά και αμπελόφυλλο και τυρόπιτα με τσουκνίδα. Από μπροστά μου πέρασαν τραχανότο με φέτα, χαβιάρι μαύρου σκόρδου, μους ταραμοσαλάτας με μαστίχα Χίου, φάβα με σκουμπρί ημίπαστο και ξινόχοντρος ταραμάς με μελιτζάνες.
Οι σεφ σε εγρήγορση προσπαθούσαν για το καλύτερο. Μια σύντομη ομιλία του Ευρωβουλευτή κ. Κούλογλου καλωσόρισε όλους στην εκδήλωση παρουσιάζοντας τα προϊόντα στο οποία βασίστηκε το μενού όπου ήταν η φάβα, ο τραχανάς, ο ταραμάς, οι πίτες και φυσικά το ελαιόλαδο.
Η εκδήλωση ” Η Ελλάδα στο πιάτο” 
Τυρόπιτα με τσουκνίδα
Οδηγηθήκαμε στην κουζίνα του ευρωκοινοβουλίου για να κατορθώσουμε να πάρουμε κάποιες φωτογραφίες των κερασμάτων γιατί στην αίθουσα δεν υπήρχε η δυνατότητα. Εκεί μας περίμενε ζυμωτό ψωμί φάβας, σαρδέλες και ότι περίσσευε για να κεραστούμε. Μόνο κέφι υπήρχε στην κουζίνα και εξεπλάγην γιατί οι εκδηλώσεις, και είναι φυσικό, έχουν πολύ άγχος συνήθως.
Τα απρόσμενα
Αποχωρίσαμε για ένα ποτό στην πόλη που την επόμενη θα αποχαιρετούσαμε. Κατευθυνθήκαμε σε κεντρική πλατεία της πόλης Place Jourdan, σε ένα Ελληνικό μπαρ. Εκεί άρχισαν να έρχονται άσχημα νέα ότι κάτι συμβαίνει πιο κάτω στην πόλη, χωρίς συγκεκριμένες πληροφορίες. Λόγω του δημοσιογραφικού κύκλου που ήμουν, μαθαίναμε τις εξελίξεις πριν βγουν στα μέσα ενημέρωσης. Όλοι στράφηκαν στα κινητά όπου ευτυχώς τα νέα ήταν καθησυχαστικά, πρόλαβαν και κατέστειλαν έναν που ήταν ζωσμένος με εκρηκτικά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Αμέσως εκκενώθηκε η κεντρική πλατεία της πόλης Grand Place, αστυνομία, στρατός και ελικόπτερα έζωσαν τις Βρυξέλλες. Οι υπόλοιπη παρέα ψύχραιμη (εγώ όχι τόσο) είπαν να κάτσουμε εκεί που ήμασταν μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα. Συνεχίσαμε με φαγητό σε ένα ιταλικό εστιατόριο, το μόνο που σέρβιρε φαγητό στις 10.30μμ το βράδυ. Οι υπόλοιποι συνέχισαν για μπύρες, εγώ δεν άντεξα και επέστρεψα στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
Κεντρική πλατεία της πόλης – Place Jourdan 
Η παρέα από αριστερά – Αριστοτέλης Αλβανός, Γιάγκος Αντίοχος, Τάσος Αντωνίου, Χρυσούλα Κυριακοπούλου, Χάρης Τζαννής.
Τελευταία μέρα – η επιστροφή
Η επόμενη μας βρήκε όλους έτοιμους με τις βαλίτσες στη ρεσεψιόν. Αφήσαμε τα πράγματα και ξεκινήσαμε για μια τελευταία βόλτα στην πόλη. Αυτό ήταν!
ΑεροδρόμιοZaventem 
Από το αεροπλάνο
Μετά από μερικές ώρες και δύο πτήσεις προσγειώθηκα στην Κρήτη, γεμάτη νέες εμπειρίες και με ανυπομονησία να δω την Ναταλία και τον Κώστα που με έχουν χάσει τελευταία. Τελικά είναι απαραίτητο ένα διάλειμμα κάθε λίγο, σε ένα άλλο μέρος, μακριά από το καθημερινό τρέξιμο. Παίρνει το μυαλό αέρα και είναι έτοιμο ξανά για δημιουργία.
Το πιο ενδιαφέρον ήταν που γνώρισα και αντάλλαξα ιδέες με πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους από το χώρο των μίντια και του φαγητού, κάτι που είναι πολύ δύσκολο γα γίνει στην επαρχία που ζω και εργάζομαι!
